meestal ben ik, wat je noemt
aardig in de omgang
meestal plooi ik soepel om de dag
spin ik rond verwante zielen
meestal ben ik aardig
laatst liep ik in een smalle winkelgang
besmettingen tegemoet
ik knik, druk me tegen de conserven aan,
laat de maskers galant voorbijgaan
en een fractie van een seconde denk ik
omhels ik hen gelijk, kus ik hen
eenvoudigweg?
meestal ben ik aardig
nu tel ik op latex vingers
een andere eenzaamheid
Tales and Talks 
Mooi hoe je hier sentimenten en gedachten die raken aan vervreemding oproept. Dat doet die Coronacultuur toch wat met mij, en dat herken ik nu ook in dit gedicht. Merci.
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig!! maar wees “niet aardig” nu, op een veilige afstand!
LikeLike