Onze gesprekken
voeren een grondtoon
van complex gefluister
we walsen over zelven
volleerd, buitenmaats
zinnen zonder bekentenis
van inhoud, kruipen op schoot
bij solide leugens, sluiten stiltes
op naar de volgende
en we proberen. en praten. en zwijgen.
En geloven we het zelf?
Of weten we niet beter?
Alsof ook stiltes kunnen liegen
LikeLike