Hoe je zucht zich

net voor wereld los maakte

als onze streng

hoe ik toen tegen je aan

– niet andersom –

om de indruk van je lenig lijfje

in het mijne te bewaren

hoe je tred zo veel centimeters

later nu elke dag

soepel in elkaar zet zonder

schroom een puzzel legt

en ik daar – om een of andere reden – in pas